Boekverslag de twee torens

Boekverslag de twee torens:

Inleiding:

In dit boekverslag ga ik het boek 'The Lord of the Rings: De twee torens' behandelen. Dit is een boek dat eigenlijk al heel erg lang heb willen lezen,maar iedere keer als ik dan op het punt stond er eindelijk in te beginnen dan kwam het er weer niet van. Het is eigenlijk ook best toevallig dat het uiteindelijk ook dit boek is waar ik nu mijn verslag over maak. Ik was namelijk in de eerste instantie van plan dit verslag over een boek te gaan schrijven waar ik al heel lang op aan het wachten. Ik moest nog een tijdje wachten voordat dit boek eindelijk in Nederland uitkwam dus ben ik maar in de tussen tijd de twee torens gaan lezen. . Ik ben heel blij dat ik die keus heb gemaakt, want het is echt een geweldig boek  dat ik niet heb willen missen. Ook in dit verslag zaal ik weer wat interessante zakelijke gegevens over dit boek noteren, een samenvatting geven, mijn eigen mening beschrijven en nog een korte en lange verwerkingsopdracht maken. 

De zakelijke gegevens:

Nederlandse titel: 'The Lord of the Rings: De Twee Torens
Orginele Engelse titel: 'The Lord of the Rings: The Two Towers
Auteur: John Ronald Reuel Tolkien
Aantal bladzijden: 410 blz

Uitgeverij: Unieboek-Het spectrum op de Papiermolen 14 in Houten

Eerste druk: tussen 1954 en 1955 (de hele Epos)

Eerste druk Nederland: tussen 1956 en 1957 (de hele Epos)

Vertaling: Max Schuchart

Omslagontwerp: DPS design & prepress, Amsterdam

Omslagillustratie: New Line Productions

ISBN nummer: 978-90-225-6435-6

De samenvatting:

'The Lord of the Rings: de Twee Torens'is een nogal ingewikkeld boek. Het vertelt het verhaal van hoe het verder ging met de reisgenoten van het reisgenootschap van de ring dat in het vorige boek volledig uit elkaar viel. Omdat dat de twee torens een direct vervolg is op het vorige deel zal ik eerst nog een korte samenvatting van het vorige boek geven en vervolgens de drie verhaallijnen van dit boek apart samenvatten.

Wat er gebeurde in deel 1:

In het eerste deel werd verteld hoe Gandalf deGrijze, een oude wijze tovenaar, ontdekte dat de Ring die de hobbit Frodo van zijn oom Bilbo had geërfd in werkelijkheid de Ene Ring was. Deze ring is gecreëerd door de duistere heer Sauron uit het land van Mordor. Toen Sauron aan de top van zijn macht was aan het begin van de derde era, het tijdperk waar dit boek zich in afspeelt, creëerde hij deze ring en stopte al zijn macht en kracht in deze ring. Sauron kon alleen worden vernietigd als de ring van hem werd ontnomen en vervolgens in het vuur van de Doemberg werd gegooid, een vulkaan in het diepste hart van Mordor. Zelfs toen Sauron werd verslagen is dit nooit gebeurt en de geest van Sauron is nooit verdwenen. De ring is nu dus in bezit van Frodo die het bericht krijgt van Ganadalf dat hij moet vluchten uit de Gouw. Dit is de plek waar hobbits wonen. Frodo vlucht samen met zijn dienaar Sam en vrienden Merijn en Pepijn. Helaas blijken ze te worden achtervolgd door Nazgûl. dit zijn een soort van geesten van mensen die bezeten zijn door de krachten van de ring en nu in dienaren van Sauron zijn veranderd.  Na een gevaarlijke tocht dwars door de Gouw komen ze eindelijk aan in Breeg waar Gandalf op hen zou wachten. Gandalf is hier niet en als de Nazgûl ook nog arriveren is de ellende helemaal compleet. Met hulp van Aragorn ontsnappen ze uit Breeg en reizen ze naar Rivendel. Dit is het rijk van de elfen. Hier treffen ze Gandalf weer aan die hen verteld wat er met hem gebeurt is. Hij bleek gevangen te zijn genomen door Sauruman de Witte. Hij was ooit de leider van de goede wezens en de machtigste tovenaar van Midden-Aarde. Hij heeft de goede wezens verraden om vervolgens te gaan samenwerken met Sauron om zo de machtigste
persoon in Midden-Aarde te worden. In Rivendel wordt ook duidelijk dat Aragorn eigenlijk de erfgenaam is van de troon van Gondor, een groot rijk van de mensen dat al heel lang geen koning heeft gekend. In Rivendel wordt een grote raadsvergadering gehouden met afgevaardigden van  alle volken van Midden-Aarde. Midden-Aarde is het rijk waar dit verhaal zich afspeelt. Er wordt besloten dat Frodo de Ene Ring naar Mordor moet brengen om hem vervolgens in de Doemberg te werpen. Hierij krijgt hij hulp van het reisgenootschap van de ring dat bestaat uit; De bos elf Legolas, de dwerg Gimli, de mensen Aragorn en Boromir (Boromir is de zoon van de stadhouder van Gondor), de hobbits Merijn,Pepijn,Sam en Frodo en de tovenaar Gandalf de Grijze die het gezelschap zal leiden. Wat volgt is een lange tocht dwars door Midden-Aarde. Als het reisgezelschap door de Mijnen van Moria reist treft rampspoed hen. Ze worden achter volgt en aangevallen door een Balrog. De Balrog is een oude vuur demon die de dwergen per ongeluk hebben opgeroepen toen ze de mijnen uit hakte. Ze proberen nog te vluchten, maar het komt toch nog tot een confrontatie op de brug van Khazad-Dûm. deze brug gaat over een afgrond die naar de diepst liggende verdieping van de mijnen. Gandalf gaat het gevecht aan en verslaat de Balrog door hem in de afgrond te werpen. Helaas weet de Balrog hem mee te sleuren en Gandalf stort samen met het monster de diepte in. De reisgenoten trekken verslagen verder en komen ook nog door het bos van Lorién waar ze vrouwe Galadriel treffen. Galadriel is in feite een elfen heks. Ze bied hen alle een speciaal geschenk en boten waarmee ze de Anduin kunnen overvaren. Dit is een grote rivier binnen Midden-Aarde. Als de reisgenoten even rusten op de oever van de Anduin gaat het fout. Boromir wordt bezeten van de macht van de ring en als hij merkt dat Frodo de ring toch echt te vernietigen probeert hij deze met geweld van hem af te nemen. Frodo raakt in paniek en vlucht in zijn eentje richting de Anduin om vervolgens er achter te komen dat hij gevolgd wordt door zijn vriend Sam. Samen vluchten ze weg van het reisgenootschap de Anduin op en gaan met z'n tweeën verder richting Mordor. Onder tussen wordt de rest van het reisgenootschap aangevallen door een leger Orks en Uruk-hai. Orks zijn de kwaadaardige dienaren van Sauron, ze leven om te doden en zijn niet heel slim. Uruk-Hai zijn de door Sauruman gecreëerde verbeterde versies van Orks. ze zijn nog gevaarlijker en veel slimmer. Pepijn en Merijn worden gevangen genomen door de Uruk-Hai en de rest van  het reisgenootschap wat nog over is vecht op leven en dood. Hiermee eindigt deel 1

hoe het verder ging in 'de Twee Torens':

Aragorn,Gimli,Legolas en Gandalf:

Het boek begint begint aar het vorige deel eindigde. Aragorn,Gimli, Legolas, en Boromir zijn nog steeds verwikkeld in een gevecht op leven en dood met de orks en Uruk-Hai die hen in het vorige deel overvielen. Midden in het gevecht hoort Aragorn plotseling de strijdhoorn van Boromir galmen en hij gaat direct op dit geluid af. Eenmaal aangekomen is het helaas al te laat. Merijn en Pepijn zijn
ontvoerd en Boromir is doorboord met pijlen van de orks. Aragorn gaat naar Boromir . Deze vertelt hem dat hij de ring van Frodo probeerde af te pakken en dat Merijn en Pepijn zijn ontvoerd. Vervolgens sterft Boromir in het bij zijn van Aragorn. Na het gevecht komen ook Gimli en Legolas aan bij Aragorn en dus ook het lijk van Boromir. Aragorn vertelt hen precies wat er gebeur is. Ze zijn eerst bezorgd om wat er met Frodo gebeurt kan zijn, Na enig denken vermoeden ze l dat Frodo in zijn  er van door is gegaan samen met Sam. Ze besluiten Frodo zijn quest zelf af te laten maken en de orks op te gaan jagen die Merijn en Pepijn hebben meegenomen. Ze volgen ze te voet door het bos en over de vlaktes tot dat ze na ongeveer drie dagen van achtervolging de ruiters van Rohan op hun pad tegenkomen. De Ruiters van Rohan zijn een leger vaan Ruiters die de vlaktes over trekken in dienst vaan het rijk Rohan. Rohan is ook een rijk van de mensen en staat vooral bekend om zijn ruiters en zijn paarden. De ruiters vertellen hen dat ze de orks die zij al die tijd aan het volgen waren al hadden gedood. Helaas vernamen ze dat echt iedereen was gedood, dus ook vermoedelijk Merijn en Pepijn. Ze reizen snel naar de plaats waar deze slag tussen de orks en de ruiters had plaatsgevonden. Deze slag vond plaats aan de rand van het woud van Fangron. Fangorn is een magisch, maar ook ontzettend berucht woud uit Midden-Aarde. Zoals ze hadden verwacht troffen ze hier hier een ware slachting aan. Maar vreemd genoeg vonden ze niet de lijken van Merijn of Pepijn. Na enig onderzoek kan Aragorn concluderen dat de hobbits gelukkig zijn ontsnapt. Ze blijven rusten voor de nacht aan de rand van het woud. 'S nachts komt er een oude man in grijze lompen aan gewandeld. Ze zijn bang dat dit Sauruman in vermomming is, want ze zijn dichtbij Isengard. Isengard is het rijk van Sauruman. Maar als de man zijn lompen uit doet ziet daar onder allemaal witte kleding. De oude man blijkt Gandalf te zijn die Moria toch nog heeft overleeft. Gandalf stortte van de brug af het ravijn in, maar hij had deze enorme val overleefd. Zijn gevecht met de Balrog ging verder en ze beklommen een gigantische trap die van uit het diepste punt van de mijn helemaal naar de top van de hoogste berg van de pas van Cahadras leid. Op de top van deze berg verslaat Gandalf de Balrog maar sterft zelf ook. Maar hij reïncarneert ter plekke in zijn nieuwe vorm: Gandalf de Witte. Hij wordt van de berg gered door een enorme adelaar. Deze adelaar redde hem eerder al van de toren van Sauruman af. Hij werd naar de elfen in lorién gebrcht en hier herstelde hij uit eindelijk. Ook vertelde hij over Sauruman zijn werkelijke plan. Hij wil Rohan gaan aanvallen met zijn legers. Hiermee wil hij zelfs nog machtiger worden dan Sauron. Er zijn al enorme legers Uruk-Hai, orks en slechte mensen op weg richting Rohan duss ze moeten op schieten. Aragorn, Gimli, Legolas en Gandalf gaan ter paard naar het hof van Rohan toe om koning Theoden te waarschuwen. Koning Theoden is niet blij met hun bezoek en dit komt vooral door zijn raadgever. Gríma slangtong is namelijk de raadgever van koning Theoden. Alleen Gríma is een spion van Sauruman zijn opdracht is om niemand binnen te laten bij konign Theoden en er voor te zorgen dat Rohan totaal onvoorbereid is op de aanval van Isengard. Gandalf door ziet dit bedrog en verjaagt Gríma. Theoden die langzaam beseft wat er allemaal met hem gebeurt is is geschokt door het nieuws wat Gandalf hem brengt. Snel trommelt hij de legers van Rohan op en ze trekken naar de Helmsdiepte waar de slag tussen Isengard en Rohan zal plaatsvinden. De helmsdiepte is een groot ravijn in Rohan. met aan het einde de Hoornburg, een onneembare militaire vesting. Koning Theoden gaat in de Hoornburg zitten en Gandalf vertrekt richting Isengard. Tegen de avond begint de slaag om Rohan. De legers van Rohan zijn sterk maar de legers van Isengard zin misschien nog wel sterker. De strijd krijgt een diepte punt als de legers van Isengard door de grote poorten van de Helmsdiepte heen breken. De strijd lijkt bijna verloren tot dat er in eens iets on verwachts gebeurt. Koning Theoden komt aan stormen op zijn paard samen met zijn beste officieren. Ook komt plotseling van uit het oosten Gandalf met een gigantische versterking aan zetten. De verwarring onder de legers van Isengard is zo groot dat Rohan de slag zonder moeite wint. De legers van Rohan trekken richting Isengard om Sauruman aan te pakken. Alleen als ze bij Isengard aan komen staan ze voor een verassing. Merijn en Pepijn verwelkomen hun voor de poorten van het verwoeste Isengard. Hoe dit tot stand is gekomen vertel ik later. Ze hoeven dus niet meer te vechten in Isengard en gaan direct naar de toren van Sauruman om met hem te praten. Gandalf wil Sauruman er van over tuigen om zich bij hen aan te sluiten en uit de toren te komen. Sauruman weigert dit voorstel en blijft in zijn toren. Grima, die inmiddels ook in de toren is, gooit de Palantir van Sauruman naar Gandalf toe. Een Palantir is een soort van magische communicatie bol die  Sauruman gebruikte om met Mordor te communiceren. Gandalf neemt de palantir mee en de legers van Rhan vertrekken uit Isengard terug naar Rohan. Alleen Gandalf,Legolas,Gimli,Aragorn,Merijn en Pepijn gaan mee richting Minas-Tirith. de hoofdstad van Gondor.

Merijn en Pepijn:

Deze  samenvatting beschrijft wat er is gebeurt met Merijn en Pepijn nadat het reisgenootschap werd overvallen door orks op de oever van de Anduin.

Terwijl de overval op de oever van de Anduin nog in volle gang is worden Merijn en Pepijn ontvoerd door Uruk-Hai. Deze Uruk-Hai willen ze meenemen naar Isengard om ze vervolgens uit te leveren aan Sauruman. Alleen de Uruk-Hai hebben een fout gemaakt. Sauruman had namelijk de opdracht gegeven de drager van de Ring te ontvoeren en ze hebben nu dus de verkeerde te pakken. Ze worden een voor een grote afstand meegenomen tot dat er op een nacht  commotie ontstaat onder de orks. Want de orks uit mordor en de Uruk-Hai uit Isengard krijgen onderling ruzie over wat er moet gebeuren met de gevangen. Als dan ook nog eens de ruiters van Rohan komen opdagen om het leger orks en Uruk-Hai te doden is de chaos helemaal compleet. Door de enorme chaos die ontstaan is wordt er helemaal niet meer op Merijn en Pepijn gelet. De leider van de orks wil hun eerst nog ontvoeren maar deze wordt al snel gedood door de ruiters en Merijn en Pepijn kunnen ontsnappen. Ze vluchten het oude woud Fangorn in. Onwetend dat dit woud leeft en heel gevaarlijk kan zijn. Na een lange wandeling komen ze p een grote open plek in Fangorn de Ent Boombaard tegen. De enten zijn oer oude levenden bomen, Op de elven na zijn zij de oudste wezens  Midden-Aarde. Boombaard pakt hen op en denkt eerst dat Merijn en Pepijn kleine orks zijn. Ze leggen hem uit dat zij absoluut geen orks zijn en als boombaard tenslotte vraagt wie ze dan wel zijn en wat ze komen doen leggen ze hem alles uit. Ze vertellen hem het hele verhaal vanaf de vlucht uit de Gouw tot het moment dat ze
Fangorn bereikte. Boombaard lijkt vooral geïntreseerd in het stuk over de val van Gandalf in Moria een het verraad van Sauruman. Boombaard besluit vervolgens dat er iets gedaan moet worden aan hun kwaadaardige buurman Sauruman. Boombaard roept alle nog levende Enten bij elkaar in een grote vergadering die een Entmoet wordt genoemd. De Enten besluiten uiteindelijk om onder leiding van Boombaard,Merijn en Pepijn om Isengard aan te vallen en zo Sauruman ten val te brengen. Als de Enten bij Isengard aankomen zien ze nog net dat alle legers van Sauruman richting de slag bij de Helmsdiepte trekken. Nu Isengard leeg is is het vrij gemakkelijk om het in te nemen. De Enten zetten Isengard onderwater en Sauruman en Gríma vluchten terug naar de Orthanc,  dit is de toren van Sauruman. Nadat ze Isengard hebben veroverd beveelt Boombaard aan Merijn en Pepijn om de grote poorten te bewaken en zo troffen koning Theoden en zijn legers hen dus aan. Merijn en Pepijn gingen ook mee met Gandalf en de legers om Sauruman te ondervragen. Als de Palantir naar buiten wordt gegooid is Pepijn de eerste die hem op wil rapen maar Gandalf beveelt hem dit niet te doen. Maar Pepijn raakt een beetje bezeten van de Palantir en als ze 's nachts rusten steelt Pepijn de Palantir van Gandalf. Hij kijkt er in en ziet het vurige oog van Sauron. Sauron praat tegen hem en komt er zo achter wie hij is. Gandalf pakt de palntir van Pepijn af voordat hij nog meer cruciale informatie kan prijsgeven, maar Gandalf besluit toch maar zelf alvast voorruit te gaan naar Minas Tirith met Pepijn achterop zijn paard. En hiermee eindigde het verhaal Gandalf,Merijn,Pepijn,Aragorn,Gimli en Legolas en ook het eerste deel van dit boek. het tweede deel ging over de reis van Frodo.

Frodo en Sam:

Het verhaal over de reis van Frodo en Sam begint net nadat ze zijn weggevlucht van het reisgenootschap van de Ring. Ze trekken inmiddels door de bergen richting het gevaarlijke land van Mordor waar uiteindelijk De Ring vernietigd zal moeten worden. De reis is alleen nogal uitzichtloos aangezien ze geen idéé hebben wat de weg naar Mordor is. Wat ze niet weten is dat ze worden achtervolgd door een wezen genaamd Gollem. Gollem waas ooit een hobbit genaamd Sméogol. Gollem had de ring in zijn bezit voordat Bilbo hem kreeg. De Ring heeft Gollem bijna 400 jaar lang vergiftigd en Gollem is nu geobsedeerd door de Ring en zal alles doen om hem te pakken te krijgen. 'Snachts overvalt Gollem Frodo en Sam in hun slaap. Hij probeert Sam te wurgen maar gelukkig had Frodo hem al aan zien komen en raakt in gevecht met Gollem die de Ring van hem wil afpakken. Uiteindelijk krijgen ze Gollem kalm met een elfentouw dat ze hebben gekregen van van vrouwe Galadriel uit Lorién. Gollem kent de weg naar Mordor en ze beloven hem niet te doden als hij hen naar de poorten van Mordor brengt. Sam vertrouwt hem totaal niet, maar laat dit niet merken, omdat hij Frodo trouw wil blijven. Gollem lijdt hen langs de dode moerassen. Dit is een gigantisch moeras waarin de dode gezichten van de slachtoffers van een enorme slag die er ooit plaats vond drijven. Hij leidde hen over de gevaarlijke en levenloze vlaktes naar  de zwarte poorten van Mordor. Alleen zoals verwacht zijn deze  poorten zeer zwaar bewaakt en is het dan ook veel te gevaarlijk om via de hoofdpoort Mordor binnen te gaan. Gollem vertelt hen over een geheime sluipweg langs de landen van Ithiel en Osgiliath door een tunnel recht het land van Mordor in. Deze weg gaat ook langs de dode stad Minas Morgul  Deze stad was ooit eigendom van de mensen maar is uiteindelijk veroverd door Sauron. Minas Morgul wordt nu bewoont door de legers van Mordor maar belangrijker nog door de Nazgûl. Ze trekken eerst over de landen van Osgiliatth. Dit land is nog vrij groen en mooi. Er groeien verscheidene kruiden en er leven veel dieren. Alleen als Sam een vuurtje maakt om wat konijnen op te roosteren trekt hij  de aandacht van een paar mensen van het leger van Gondor. Dit leger is speciaal ingezet m dit land te bewaken en het staat onder leiding van Faramir de broer van Boromir. Alleen ze waren ook in vijandelijk gebied en Sam's vuur heeft ook een paar soldaten van Mordor aangerokken. De legers van Gondor winnen deze strijd en na enige uitleg nemen ze Frodo en Sam mee naar hun geheime schuilplaats in een heilige grot voor de mensen van Gondor. Alleen doordagt ze zo hals over kop moesten vertrekken hebben ze Gollem achtergelaten. Frodo verteld de rest van het verhaal aan Faramir en ze mogen even blijven in de grot. Ondertussen zijn ze er ook achter gekomen wat er met Gollem is gebeurt. Hij is de soldaten van Gondor gevolgd naar de grot en is nu aan het vissen in een heilige poel. De soldaten willen Gollem doden voor deze heiligschennis, maar Frodo smeekt hen dit niet te doen. Hij haalt Gollem weg bij de poel en de volgende dag vertrekken hij Sam en Gollem weer uit de grot en gaan verder op hun reis richting Mordor. ze trekken steeds verder richting de bergen die de grens van het land van Mordor aangeven. In een vallei tussen twee bergpassen zien ze de stad Minas Morgul liggen. Ze zien dat de poorten van deze dode stad open gaan en dat de legers van Mordor inclusief de Nazgûl leider vertrekken richting Gondor voor de laatste grote slag om Midden-Aarde. Uiteindelijk komen ze uit bij de tunnels waar Gollem hen over verteld had, Maar zoals Sam al had verwacht bleek dit een val te zijn. Gollem verdween plotseling en Frodo en Sam moesten met zijn tweeën door tunnels heen trekken. Omdat het zo donker is gebruikte Frodo het elfenlicht dat hij van vrouwe Galadriel kreeg om door de grot heen te kunnen komen. Maar het donker was niet het enige gevaar dat Gollem in petto had. De tunnels worden bewoond door Shelob. Shelob is een oeroud spinnenwezen dat zelfs al voor de opkomst van Sauron in deze tunnels leefde. Ze grijpt elke kans op een hapje eten en weer een nieuw slachtoffer en is dan ook woedend als deze merkt dat het Frodo en Sam is gelukt uit haar tunnels te ontsnappen. Eenmaal buiten valt Shelob Frodo alsnog aan en komt Gollem weer opdagen. Gollem probeert nogmaals de Ring van Frodo te stelen. Sam is zo ontzettend razend dat hij Gollem al snel verjaagt en vervolgens Shelob zo ernstig verwond dat ze terug moet kruipen naar haar tunnels. Alleen het was al te laat Frodo lag bewustelos op het koude steen van de berg. Sam denkt dat hij dood is en rouwt om zijn gestorven meester. Hij neemt de ring van 'het lijk' van Frodo en gaat zelf weer verder op reis naar de Doemberg. Alleen als Sam eenmaal weg is blijkt dat Frodo helemaal niet dood is, maar alleen verlamt door Shelob's gif. Sam wil nog terug rennen maar Frodo wordt al meegenomen door orks die hem naar de zwarte toren van Sauron willen brengen.

Mijn mening:

Zelf heb ik zeer genoten van dit boek, het verhaal was op zichzelf zeer spannend, hoewel het ook wel een zeer lastig boek is om goed te begrijpen en manier van hoe dit verhaal wordt verteld is zo ontzettend bijzonder dat het wel degelijk noemenswaardig is.

Ingewikkeld:

'The Lord of the Rings; De twee torens'is een zeer ingewikkeld verhaal om te begrijpen. Zelf doe ik meestal ongeveer anderhalf tot twee weken over een boek van dit formaat, maar nu had ik bijna een maand nodig om door dit verhaal heen te komen. Dit boek is dan eigenlijk ook niet bedoeld als een boek dat door jongeren gelezen wordt. Het staat niet voor niks op de volwassen afdeling van de Mediatheek. Het verhaal is al best wel oud waardoor het taalgebruik af en toe nog best wel lastig kan zijn. Ook is het zo dat er heel veel moeilijke namen in het verhaal voorkomen zoals: Isengard, Éomer, Anduin en Theodred. In mijn samenvatting heb ik deze namen er bewust voor het grootste deel uitgelaten omdat het anders wel erg moeilijk te begrijpen wordt. En ook het verhaal op zichzelf steekt nogal ingewikkeld in elkaar. De vele slagen, verwikkelingen en uiteraard de geschiedenis van Gollem zijn delen van het verhaal die je zeer intensief zal moeten lezen wil je het echt volledig kunnen begrijpen.

Spannend:

Ondanks dat het een zeer ingewikkeld verhaal is haalt dit de spanning niet naar beneden. Het begint al in een spannende gebeurtenis, namelijk de slag op de oever van de Anduin. Niet alleen de aanval zelf maakt dit moment zeer spannend maar ook de gedachte van wat er nu met Frodo en de Ring moet gaan gebeuren nu het reisgenootschap volledig uit elkaar gerukt is creëert een bepaalde spanning. Een ander element dat spanning in dit boek brengt is het feit dat het verhaal in principe in tweeën is gedeeld. De eerste helft van het boek gaat voornamelijk om de strijd tegen Sauruman en de tweede helft gaat juist over de reis van Frodo. Doordat dit z in elkaar zit zul je je het grootste deel van de eerste helft van het bek wel goed kunnen concentreren, maar de vraag at er nu precies met Frodo gebeurt is blijft maar in je hoofd rond spoken. Ook vind ik het wezen Gollem op een bepaalde manier spanning in het verhaal brengt. Sam kan hem niet uitstaan en je weet gewoon dat Gollem onbetrouwbaar en iets van plan is, maar waar en wanneer dit gaat gebeuren weet je als lezer niet en dat zorgt wederom voor een vraag die je  maar blijft bezighouden en waar je ook ruimschoots over kan gaan speculeren. Maar ook gewoon de vele gevechten, monsters en helse gebieden die in dit verhaal voorkomen zorgen voor een hoog spanningsniveau.

Bijzonder:

'De twee torens'is vooral een zeer bijzonder verhaal. Het is zelfs zo bijzonder dat de hele 'Lord of the Rings' gerekend mag worden tot de vader van de hedendaagse fantasy literatuur. De hele wereld van Midden-Aarde is zo ontzettend levendig en mooi beschreven dat als je aan het lezen bent je bij wijze van spreken het gekrijs van de orks en de geuren van het groene woud Fangorn bijna zelf kan ervaren. Je leeft mee met de arme Sam die denkt dat zijn meester gestorven is en voelt haat voor de verraderlijke Grima die het rijk vaan Rohan te onder heeft willen gaan. Maar ook de manier waarop het verteld wordt is zeer noemenswaardig. Het verhaal wisselt namelijk regelmatig van perspectief. Het ene moment wordt het verhaal verteld vanuit de personages zelf en het andere moment lijkt er meer een grote algemene verteller te zijn die het verhaal beschrijft zonder dat je er echt een deel van uitmaakt. Dit zorgt er wel voor dat het verhaal weer net iets lastiger wordt, maar deze manier van vertelling is die extra moeite zeker wel waard. Ook vind ik het zelf heel slim gekozen van Tolkien om het verhaal in tweeën te delen. Eerst ergerde ik me er een beetje aan omdat ik wilde weten wat er met Frodo was gebeurt, maar uiteindelijk hielp het me wel om me meer in de twee verhaallijnen te verdiepen zo kon ik me ook veel meer inleven.

Fragment:

Het meest bijzondere moment uit het boek vind ik de woede uitbarsting en razernij van Sam Gewissies tijdens de aanval van Shelob op Frodo tegen  het einde van het bek. Sam is een over het algemeen vrij onderschat personage. Hij is een beetje mollig en niet heel dapper, maar  nu verandert hij in een alles vernietigende moordmachine die zelfs het bijna onverwoestbare monster Shelob kon verslaan. Het s heel grappig om te zien hoe deze  Sam uit liefde en trouw voor zijn meester zo razend kan worden dat hij zelfs de grote Shelob verslaat. Dit is het fragment:

De verwerkingsopdrachten

Kleine verwerkingsopdracht: zoek tien foto's bij het verhaal en voeg bij waarom je deze foto gekozen hebt:

1.

Dit is natuurlijk een plaatje van een ring en het hele verhaal van The Lord of the Rings draait natuurlijk om de Ring van macht die het lot van Midden-Aarde zal bepalen. ook vind ik deze versieringen wel passen bij hoe ik de ring van macht voor me zie.

2. 

Dit is een kaart van Midden-Aarde dit is de wereld waar het verhaal van The Lord of the Rings zich afspeelt.Ik vond het wel logisch om deze er bij te zetten zodat je ook een beter beeld krijgt van hoe deze wereld er  uit ziet


3.


Dit is een plaatje van een grote kloof. Een van de belangrijkste gebeurtenissen in de twee torens is de grote slag in de Helmsdiepte. De Helmsdiepte is ook een grote kloof in het land van Rohan.

4.


Dit plaatje van deze gigantische vulkaan in een woest en  verdorven land deed mij denken aan het land van Mordor uit het verhaal. De vulkaan staat symbool voor Mount Doom de grote vulkaan middenin Mordor waar Uiteindelijk de Ring in geworpen moet worden.

5.



Dit is een plaatje van de Orthanc. Dit is de grote toren van  Sauruman. Deze toren staat in het hart van Isengard en vanuit deze toren voert Sauruman ook zijn legers aan. Dit deel van de serie is zelfs vernoemd naar deze grote toren en natuurlijk ook naar de zwarte toren van Mordor.

6.


Dit moeras doet mij denken aan de dode moerassen ten noorden vaan Mordor. Deze moerassen vormde een belangrijk onderdeel van de reis van Sam en Frodo. Je ziet een beetje de drassige en dorre grond met op de achtergrond een groot land wat aan geeft wat hen nog te wachten staat.

7.



Dit paard doet mij direct aan het land van Rohan denken. Het straalt kracht en energie uit en dit is precies waar Rohan voor staat. Ok is het zo daat Rohan bekend staat als het paarden land en gezien Saurumans aanval op Rohan een belangrijk deel van het plot vormt vind ik dat dit paard er bij hoort.

8.


Dit woud vind ik vooral heel erg passen bij het grote donkere woud Fangron. Fangorn is het rijk van de Enten en daan ok zeer belangrijk in het verhaal. Dit woud is nogal donker, maar straalt toch nog iets mysterieus en sprookjesachtigs uit wat echt perfect bij Fangorn past

9.

Dit  zwaard staat voor mij symbool voor de vele gevechten en slagen die in het boek voorkomen. Want vechten en oorlog is namelijk wel een zeer belangrijk aspect in het verhaal van The Lord of the Rings. Ook is het zo dat Midden-Aarde een beetje een middeleeuwse wereld is en er wordt dus voor het grootste deel dus ook alleen maar met zwaarden gevochten.


10.


Deze voetstappen staan symbool voor de lange reis die Frodo en Sam in dit boek moeten afleggen. Niet alleen de gevechten maar ook de lange en gevaarlijke reis richting Mordor is zeer belangrijk voor het plot van dit boek.

Lange verwerkingsopdracht:

voor de lange verwerkingsopdracht ga ik twee opdrachten een beetje combineren. Ik ga een stuk van de slag bij de Helmsdiepte herschrijven. Ik ga het zo schrijven dat het zich in een volstrekt andere cultuur en tijd afspeelt,maar dat de richtlijnen nog wel hetzelfde blijven. Het zal vorm gegeven worden als een slag bij een Moderne oorlog in het Midden-Oosten.

Cemal en Aziz traden nu samen met Fahim in de voorhoede. Ze liepen verder door door het met as bedekte land. Ze gingen steeds langzamer lopen naarmate de rookwolken dikker en verstikkender werden en het eerst nog zandachtig land onder hun laarzen steeds rotsachtiger en steeds meer ongerept werd. Ze kwamen nauwelijks troepen van de vijand tegen, niet dat ze dit heel erg verbaasde. Hier en daar kwamen ze nog een paar verdwaalde legertjes van de president tegen maar die sloegen al direct op de vlucht toen ze de grote tanks van de rebellen aanzagen komen rijden. Wat een lafbekken dacht Cemal. Ik ben bang dat het niet lang meer zal duren voordat de president de komst van het rebellen leger door zal krijgen zei Fahim met een angstige blik in zijn ogen. De geluiden van geweerschoten en exploderende bommen achter hen werd steeds luider. Ze konden het gluid vaan de rauwe kreten vaan de soldaten horen. Ze waren al een heel stuk het ravijn door gelopen toen ze eindelijk omhoog keken.Overal zagen ze grote vuren branden. De littekens die de oorlog achterliet in het grauwe woestijnzand.Het leger van de president is groter dan wij dachten zei Aziz. Ze hebben brandbommen en zijn niet bang om alles op hun pad te vernietigen puur om de bevolking angst aan te jagen. Het was hier ooit zo mooi dacht Fahim treurig. Ik ben het zat om te vluchten voor die lafbekken van een presidentssoldaten zei Cemal kwaad. Wij hoeven niet veel verder te rennen meldde Aziz. We zijn bijna bij de Maradish duinen. Deze duinen zijn de laatste grens tussen ons basiskamp en hun leger. Als we deze duinen in ons bezit kunnen houden dan is het vrijwel zeker dat wij zullen overwinnen riep Cemal iets te enthousiast uit. Dat is helaas iets te vroeg gejuigd zei Fahim. Ons leger is groot aar helaas niet groot genoeg om de Maradish duinen te bezetten. We gaan proberen om de aanval zo lang mogelijk vol te houden en indien nodig kan de achterhoede altijd nog naar voren treden. Het land stond nog steeds vol rook toen de soldaten eindelijk de Maradish duinen hadden bereikt. Er liepen twee wegen van uit de duinen. De eerste weg leidde verder naar het noorden nog verder de woestijn in en de tweede weg ging juist verder naar het westen richting het basiskamp van de rebellen. Toen de drie dappere soldaten er naar toe liepen werden ze eerst nog staande gehouden door één van de wachten die in de voorhoede stonden. Onze geliefde leider Ibrahim Marafon komt richting het front. Ik Fahim Marafon zijn lijfwacht en tevens zoon spreekt hier namens hem. Dit het beste nieuws wat er maar door gegeven kon worden zij de wacht enthousiast en hij liet het rebbelen leger door. Ook kwam er vanuit de duinen nog een gewapende boodschapper aangerend met het gelukkige nieuws dat veel buurlanden extra soldaten hadden gestuurd om de rebellen te steunen. Misschien hebben we nog wel duizend man extra om de duinen te verdedigen meldde de boodschapper, maar  helaas zijn de meeste van ons ernstig gewond of gewoon te oud om nog goed in het front te kunnen treden. Helaas moet  ik u ook meldde meneer Fahim dat uw grootvader waarschijnlijk is gestorven onder weg naar het basiskamp. Het is te betreuren dat een groot, sterk en vooral dapper man als mijn groot vader is gestorven. Hij was een belangrijk man en een teken van hoop voor de rebellen. Als de vreselijke presidentssoldaten ons kamp nog willen in nemen dan zullen ze nog een zware kluif aan ons hebben zei Aziz met een blik van kracht in zijn ogen